In memoriam Wim Hodzelmans

In memoriam Wim Hodzelmans door Frans Smits.



Hier sta ik dan, moeten we toch nog onverwachts, 19 mei 2022,

afscheid nemen van onze Wim.

Woensdag hadden we nog het idee, gelukkig, het gaat weer de goede kant op.

Het komt ook deze keer weer goed.

Maar donderdag, die koude douche, Wim is overleden.

Als je hem vroeg, hoe gaat het, dan kwam steevast het antwoord, GOED.

Terwijl wij ons meer dan eens zorgen maakten, lachte hij die weg.

Ik kan me eigenlijk niet herinneren dat ik hem ooit heb horen klagen.

Hoe jammer dat hij gisteren, 26 mei, niet meer heeft mogen meemaken.

Want dan zouden Martha en Wim 55 jaar getrouwd zijn.

Bijna een mensenleven samen lief en leed gedeeld.

Van die 55 jaar was Wim ruim 35 jaar lid van Schutterij en Drumband Sint Martinus  Linne. Niet alleen was hij jarenlang actief als bestuurslid en secretaris.

Ook was Wim een goede schutter en schoot hij menig jaar in de A.

Maar daarnaast deed hij met zijn kameraad Jack, vooral heel veel onzichtbaar werk. Onzichtbaar werk dat o zo brood nodig is om een vereniging te laten functioneren. Werk waarvan men helaas vanzelfsprekend vindt dat het gedaan is, alles klaar staat om te gebruiken

Denk onder andere aan :

• Kogels gieten
• Kogels maken
• Raeke, Harken maken
• Enz, enz

Zomer en winter waren Wim en Jack in ons schutterslokaal te vinden.

Niemand hoefde zich zorgen te maken, want alles was aan het begin van het schuttersseizoen, weer tip top in orde.

Maar heel af en toe, dan trad Wim op de voorgrond, zat hij op de 1st rij, in de materiaalwagen als bijrijder van Jack.

Samen naar de bondsfeesten, het ZLF en natuurlijk het OLS.

Bijna altijd waren ze als eerste aanwezig, zodat Sint Martinus Linne op een top locatie stond, men zo min mogelijk hoefde te lopen naar de Sjuttewei. 

Maar ja,  laten we eerlijk zijn, dat zo min mogelijk lopen was toch gewoon ook eigenbelang. Materiaalwagen uitladen, uniformen, trommels, stoelen, zonnescherm, noem het maar op.

Alles stond klaar als wij de wei opkwamen.

Na afloop uiteraard weer alles inladen, want opgeruimd staat netjes.

Wim was er altijd en had, als het eens tegenzat, voor iedereen een positief woord.

Ondanks dat zijn gezondheid hem steeds meer in de steek liet, bleef hij betrokken en meedenken.

Zoals vorig jaar in de COVID tijd, toen hij me belde met punten die misschien extra aandacht verdienden.

Omdat ons schutterslokaal veel langer dan normaal niet gebruikt was.

Maar vooral Wim zijn uitspraak,  in de ledenvergadering in 2021,  zal voor mij altijd een stimulans blijven :

onze vereniging zei Wim heeft al eerder tegenslagen gehad, maar we zijn alles altijd weer te boven gekomen. Als we samen de schouders er weer onder zetten, dan lukt ons dat nu ook!

Tegenslag, samen, alles komt goed.

Niet op de voorgrond, maar lekker buiten beeld, zich inzetten voor de mensen om hem heen, dat was Wim.

Een sigaartje, een pilsje en Wim was helemaal content.

Daar zal hij daarboven nu ook wel van genieten.

Helaas,

Een tevreden mens is niet meer.

Rust zacht Wim

Dank je wel